Bridge the gap....

Life's best lessons can be learnt only by experience. Sometimes, fate puts a hex on us making us to walk through the toughest paths of life. A seperated friend who means a lot to us can make his/her absence felt very much. Reminds us about the unwarranted quarrels, fugacious anger and of course all joyous moments spent together. The worth of that relationship can only be realized when we start missing each other. According to me, intimacy is directly proportional to quarrels. The more intimate you are, the more you quarrel. Not sure how many of you will agree with this, but this is my perception. Sometimes, time gives us the best possible solution in case of a break in relationship. It is always good to sit together, talk and settle conclusively in case of a conflict, but still... a separation could do wonders. Try giving it a break! We are the masters of the untold word and slaves of the spoken word. Don't let your emotions take over your senses, which would aggravate the problems.

We always wish we could rewind the past, apply a few changes in it and make things happen the way we want. But unfortunately, that's not life! Its important not to get disheartened in case if a misunderstanding occurs and rather find out ways to resolve it. Time is the best medicine and give sufficient time to each other to start the thinking process. Analyzing one's faults would never happen initially, as the brain would've been clouded by anger. Take the much needed break and allow things to settle down. Refresh your thoughts and confess to each other. This can always help in maintaining a healthy relationship. A strain in the relationship is very sensitive and should be handled with utmost care. Treating it gently can remove it treating it heavily can cause even more strain. A truly understanding friendship will resume after a hibernation period.

I am trying to emphasize the fact that, friendship involves different individuals no matter how intimate you are. Respect each other's emotions. Every one has their own likes and dislikes. Don't try to impose your ideas and thoughts on them. Most importantly, put a check on your possessiveness. I wouldn't say that possessiveness shouldn't be there, but it shouldn't bother them(Well, I am planning to post a separate article on it)

Learning from mistakes is always good and learning from others' mistakes is much better. But, try to learn somehow before life whips you and gives you the painful experience, just as it did to me.

Happy friendship day...!

ஹலோ...கொஞ்சம் பேசலாமா? -1

முன்குறிப்பு : இது காதலைப் பற்றிய கட்டுரை அல்ல...

தயக்கம் - பல சமயங்களில் நம்மை முடக்கிப்போட்டு விடுகிறது. எந்த விஷயத்தில் தயக்கம் காட்டினாலும், அன்பை வெளிக்காட்டுவதில் மட்டும் தயக்கம் வேண்டாமே ப்ளீஸ்... ஒருவரை உங்களுக்குப் பிடிக்கும் என்றால், கொஞ்சம் கூட தயங்காமல் உங்கள் அன்பை அந்த நபரிடம் வெளிப்படுத்துங்கள். அது உங்களைப் பற்றி ஒரு நல்ல பிம்பதை ஏற்படுத்துவதுடன், ஒரு அருமயான உறவு மலர்வதற்க்கும் வழிவகுக்கும். அன்பை நெஞ்சில் அடைத்து வைத்துக்கொண்டு இருப்பதில் எந்த லாபமும் இல்லை. நான் பல குடும்பங்களில் பார்த்திருக்கிறேன்... செல்லம் கொடுத்தால் குழந்தைகள் கெட்டுவிடுவார்கள் என்பதால், எவ்வளவு அன்பு இருந்தாலும் அதை வெளிக்காட்டாமல் குழந்தைகளிடம் கண்டிப்புடன் இருப்பார்கள். குழந்தைகள் வளர்ந்த பின், அந்த கண்டிப்பை வெறுக்கத்தொடங்குவதுடன் பெற்றோரயும் வெறுக்கத்தொடங்குவார்கள். ஒரு கட்டத்தில், பெற்றோர் தங்கள் குழந்தைகளின் பாசத்துக்காக ஏங்கும் போது அதை உணரும் நிலையில் பிள்ளைகள் இருக்கமாட்டார்கள்.குழந்தைகளுக்கு அந்தந்த வயதில் கிடைக்க வேண்டிய அன்பு நிச்சயமாகக் கிடைக்க வேண்டும். என்னதான் நீங்கள் உண்மையான அன்பு வைத்திருந்தாலும் அதை வெளிக்காட்டாத வரையில் அதற்கு மதிப்பே இல்லை!

பெற்றோர்-பிள்ளைகள் உறவு என்றில்லை... உலகில் கிட்டத்தட்ட எல்லா உறவுகளுக்கும் இது பொருந்தும்.
பரிசுப்பொருட்கள், வாழ்த்து அட்டைகள் மட்டுமில்லாமல் இன்றய நவீன யுகத்தில அன்பை வெளிப்படுத்த எவ்வளவோ வழிகள் இருக்கின்றன! ஏதோ எனக்குத் தெரிந்த சில...

இ-மெய்ல் அனுப்பலாம், sms(வெறும் forward மெஸேஜ் இல்லாமல், ப்ரத்யோக sms) மூலம் உங்கள் அன்பை வெளிப்படுத்தலாம்... 100 forwards அனுப்புவதற்கு பதிலாக நீங்கள் ப்ரத்யோகமாக டைப் செய்த ஒரே ஒரு மெஸேஜ் மட்டும் உங்கள் நண்பருக்கு அனுப்பினால், அதன் மதிப்பே தனி. இது உங்களுக்கு silly யாகத் தோன்றினாலும், உங்கள் நண்பர் பூரித்துப்போவார். அதை உணரும் போது தான் புரியும்(நான் உணர்ந்திருக்கிறேன்).
நண்பர்கள் மொபைலில் உங்களை அழைக்கும்போது தவிர்க்க முடியாத காரணங்களைத் தவிர, வேறு எக்காரணம் கொண்டும் அழைப்பை துண்டிக்காதீர்கள். பொதுவாக அழைப்பை நாம் துண்டித்தால், அழைத்தவருக்கு எரிச்சல் ஏற்படும். அப்படியே துண்டித்தாலும், உங்கள் வேலை முடிந்தவுடன் உடனே தொடர்புகொண்டு பேசுங்கள். இதே போல், நண்பரின் missed call இருந்தாலும் உடனே தொடர்புகொள்ளுங்கள். அது அவர்கள் மீது நீங்கள் வைத்திருக்கும் அக்கறையைக் காட்டும்.

பிறந்த நாள்,புத்தாண்டு போன்ற நாட்களில், உங்கள் வாழ்த்துக்களை தெரிவிக்க மறக்காதீர்கள். நண்பர்கள் முக்கியமாக இதனை எதிர்ப்பார்ப்பார்கள்.
ஆண்-பெண் நட்பில், பொதுவாக ’ஈகோ’ பிரச்சனை தலைவிரித்து ஆடும். பொதுவாக, பெண்களிடம் "ஆண்களைப் பற்றி உயர்வாக பேசினால், அவர்களுக்கு தலைக்கு மேல் ஏறிவிடும்" என்கிற மனப்பான்மை உண்டு. இதுவே பிரச்சனைக்கு முக்கிய அடித்தளமாக அமைகிறது. இருவரும் வெளிப்படையாக அதே சமயம் ப்ராக்டிகலாகவும் பேசிக்கொண்டால், பிரச்சனை வரவே வராது. பாராட்ட வேண்டிய தருணத்தில் மனம் திறந்து பாராட்டுங்கள், அதே சமயம், தவறை சுட்டிக்காட்டவும் தயங்காதீர்கள்.
’ஈகோ’வைத்தூக்கி எறிந்தால் தயக்கம் காணாமல் போய்விடும்.

உறவில் விரிசல் விழுந்த பிறகு "நான் உன்மேல எவ்வளவு பாசம் வெச்சிருந்தேன் தெரியுமா?" போன்ற டயலாக்குகள் எல்லாம் பயன் தராது. சில சமயங்களில் உங்கள் அன்பு உரியவரிடம் கடைசிவரை சென்று சேராமல் போய்விடும் வாய்ப்பும் இருக்கிறது. சரியான சமயத்தில் வெளிப்படாத அன்பு, கடைசிவரை ஏற்கப்படாமலேயே போகும் அபாயமும் உண்டு.

காசா? பணமா? அன்பை பறிமாறிக்கொள்வதில் எதற்கு தயக்கம்? அன்பால் சாதிக்க முடியாதது எதுவுமே இல்லை.

பின்குறிப்பு: என்னடா இவன், திடீர்னு இந்த மாதிரி டாபிக்ல எல்லாம் எழுத ஆரம்பிச்சிட்டான்னு நினைக்கிறவங்களுக்கு...

ரஜினி, கிரிக்கெட், hinduism - இம்மூன்றும் என்னுடைய அபிமான தலைப்புகள். இவற்றைத் தவிர வேறு தலைப்புகளிலும் எழுதி அந்த வட்டத்திலிருந்து வெளியில் வருவதற்கான முதல் முயற்சி. தவறுகள் இருப்பின் மன்னிக்கவும். விமர்சனங்கள், கருதுக்கள் வரவேற்கப்படும்....

'க்ளிக்'கியதில் பிடித்தது-1

இதுக்கு மேல காதுல எடம் இருக்கா??

2005ம் ஆண்டு தீபாவளி சமயத்தில், சைட் அடிப்பதற்காக(மட்டுமே) தி.நகர் சரவணா ஸ்டோர்ஸ் சென்றிருந்த போது 'க்ளிக்'கியது.

சென்னை அருகே உள்ள ஒரு "பேக் வாட்டர்ஸ்"இல் 'க்ளிக்'கியது.

கேரளா - வயநாடு என்கிற இடத்தில் நண்பர்களுடன் ஜாலி டூர் அடித்த போது 'க்ளிக்'கியது.

கேரளா "God's own country" என்பதில் சந்தேகமே இல்லை...
ஆனா, சாப்பாடு தான் பேஜார்....!!

என் போட்டோகிராபி ஆர்வத்துக்கு அளவே இல்லை என்பதால், இந்த பகுதி தொடரும்...!! (''க்ளிக்'கியதில் பிடித்தது-1'-ன்னு போட்டிருக்கும் போதே புரிஞ்சிருக்கும்)
"கிளம்பிட்டான்யா....கிளம்பிட்டான்"-னு நீங்க புலம்புறது எனக்கு கேக்குது... ஆனா, வேற வழி இல்ல...

ஹி ஹி...

THE BOSS experience

Photo Courtesy: Behindwoods

It was a fun-packed week, the week prior to “THE BOSS” release. Nothing else was discussed, nothing else was making news, nothing else caught people’s interest except the release of THE BOSS. I was excited about the experience ahead when I get to see the movie on the previous day of its release!! (What a proud fan I am!! I managed to get hold of nearly 15 tickets for my friends). I was “never before and never after” kind of busy since I was getting nearly 30-40 calls per day, out of which 80% of the calls were about arranging tickets for the movie!!

It has been pretty tough for us to wait so long for the release of the movie, especially when the release got postponed thrice, we had to re-schedule all our appointments. In a fan's prespective, its not just another release of thalaivar's movie but its more like a festival. The festive mood was on and all the fan clubs were busy gearing up to welcome THE BOSS in grand style. Probably I should write another blog describing the kind of celebrations that were going on and the experiences I had with the other die-hard fans!!

Since media also joined hands with us in welcoming THE BOSS, the excitement was just doubled. Thanks to Sam Daniel of NDTV for keeping me busy the whole week by engaging me in all the stories about Sivaji. We were all waiting for the ultimate moment to come, when we gathered at the Albert theatre on 14^th June to watch the preview show. Since the show was scheduled to start at 6.30pm, I was there at 5pm, but we were allowed inside the theatre only around 9’o clock. The 10.30pm show started only at 1.30am and thats a different story!

After the long hard wait, we just rushed into the theatre with the anxiety of getting the first glimpse of our Thalaivar on the big screen. 30 minutes later, the movie started and I find it really hard to describe how it felt when the trademark typographic text “SUPER STAR” appeared on screen, this time with a different style and with A.R.Rahman’s throbbing music. My joy knew no bounds and I was standing on the seat in a flash as soon as our Thalaivar appeared on the screen.

The songs “Oru Koodai” and “Adhiradi” needs a special mention here as the whole crowd were on their feet for these two songs. The ultimate styles of our Thalaivar have been made use to the fullest by the director. What a feast it was!!! I could hardly sit and watch those two songs. The exhilaration was remarkable in this couple of songs and probably the best show put up by our super star.

The feeling we get while watching thalaivar’s unique styles is quite similar to the excitement of the kids when they see a superman or a superhero!! You never know when his punch dialogues enter your vocabulary and becomes the most-pronounced dialogue among people in course of time!!

“CHUMMA ADHURUDHULLA………”

"COOL........."

These are the most popular dialogues now in this part of the country.

A man who is synonymous with style, when asked to perform a more stylish character, guess what comes out??? Boss… Motta Boss…. When the new boss makes his way, the exhilaration touches the peak point and new definitions were set for the word “style”. To be honest, when the audio was released, I was a bit disappointed with the theme music of “The Boss”, as the lyrics were very childish and there was no real fire in it. Thank God!! The theme music of the MOTTA BOSS was simply fantabulous and that was a surprise package in the movie. With Rahman’s awesome RAP number rocking at the background, the entry of the Motta Boss and the next half-hour is simply electrifying!!!! All the hard work put in by the rest of the actors, the crew, the special effects that astonished us in the first half of the movie are all overshadowed by the MOTTA BOSS. When you come out after watching the movie, you definitely speak about none other than the MOTTA BOSS… Watch that for a stylish performance…..! For people who are still wondering why people are crazy about Rajini, the last half-an-hour of the movie and the people’s cheer for it should give an answer.

Logic can afford to be defied in Super star’s films as he has always been a “larger than life” hero. This privilege is granted only for the Super star as when any other film star tries to copy those logic defying stunts, it ends up as a comedy!!

The deadly combo of the Super star, Rahman and Shankar has worked out very well indeed. Is it a Rajini movie or a Shankar movie? The debate is still on, but who cares? The movie is full of energy and it assures 101% entertainment to all categories of audience. It was the super star, who was prominent in the movie, pushing everything else behind including the story.

Thanks to Shankar for presenting our Thalaivar so beautifully and also for exploiting his charisma. Also, it’s a bit worrying whether we could see him again like this in his forthcoming movies!! (Yes, thalaivar will soon announce his next movie with K.S.Ravikumar).

The BOSS rules!!!!

Happy SIVAJI!